Wegens omstandigheden

Luca Duyvendak

Stilstand 

aan iemand die al dagen, weken of jaren stilstaat:
je bent niet te laat

al lijkt dit misschien op al die nachtmerries
waar het enige dat vooruitgaat
de tijd is en jij dus altijd te laat

maar dat is niet hoe het hier, wakker, gaat

hoewel sommigen het zich zo inbeelden
er staat geen internationale agenda
in de grond geschreven die zegt
morgen koop jij een brood, overmorgen een huis, nee
elke ademhaling is een daad
en zolang jij leeft ben je daarmee
onophoudelijk nooit te laat 

jij hebt de wolken voorbij zien varen
en wat zou het jammer zijn
als niemand daar ooit bij stilstaat 

Dwang 

 Op de markt

Arseny Pogorilyak

Ik ben een beetje beschaamd voor wat ik ga vertellen, ook al vond het incident in kwestie vele jaren geleden plaats, toen ik nog te jong was om te beseffen dat wat ik deed verkeerd was. Het was denk ik in 2001 of 2002, dus ik was vijf of zes.

De Winter

Annika van Veen

De wind gierde door de liftschacht naar binnen, de gang op. Hij baande zich fluitend een weg langs de sponningen van de deur en door het sleutelgat. Buiten was het donker. De grijze flat stond als een blok pokdalig graniet aan de weg, flikkerend op het ritme van de actiefilms en sportjournaals. De Winter was de wind gevolgd en deed de deur van zijn flat achter zich dicht. Op zijn raam trokken druppels grillige lijntjes van licht tegen het zwart en grijs. De Winter trok zijn sjaal over zijn hoofd, veegde er zijn wenkbrauwen mee droog en liep naar de stoel voor zijn bureau. Daar stond de telefoon met draaischijf.